علی فتح اله زاده

مقابل استقلال جبهه دیگری باز كرده‌‌اند.


پس از اینكه كوشش‌های میدانی به دلخواه استقلال تمام شد و این تیم ولو به طور موقت صدرنشین شد،‌بازی دیگری را آغاز كردند. بازی‌ای كه استقلال در آن بی‌تجربه است و تبحری ندارد. بازی‌ای كه استقلال وارد شدن در آن و مقابله به مثل را دور از شان خود می‌داند و همچنان راه خود را كه صراط مستقیم و رفتار منصفانه و بازی جوانمردانه است ادامه می‌دهد. استقلال برخلاف باور این گروه از رقبا و مدعیان، دوران برزخی آغاز فصل را پشت سر گذارد و با تیمی كه از نو ساخته بود یكی-یكی بازی‌ها را برد و تبدیل به تیمی شد كه اینك شده است: یكی از سه تیم مدعی قهرمانی كه در جام حذفی هم بخت اول است و در لیگ آسیا، توجه مدیران اجرایی AFC را به خود جلب كرده. استقلال در حال اوج‌گیری است و همین بلندپروازی منشا و منبع تفرقه‌اندازی و حركات نفاق‌آمیز شده است. اتحاد و انسجام كم‌نظیر استقلال انگار كه خوش‌آیند عده‌ای كه باید بی‌طرف باشند نیست از همین روی هر روز به یك بهانه، داستانی را علم می‌كنند. هدف روشن است، می‌خواهند تمركز كادرفنی و هماهنگی تیم استقلال را بهم زده حواس ما را از جاده صدرنشینی و قهرمانی پرت كنند. كسب بردهای پی در پی از جمله كسب این چهار پیروزی پشت سر هم آخری آقایان را عصبی كرده به داستان سرایی وا داشته است. هر روز یك ماجرا و هر روز یك حكایت. استقلال نباید فرصت سر خاراندن پیدا كند. دیروز از مازاد بودن فلان مرد تكنیكی امان قصه‌ها علم كردند،‌امروز نوبت به ماجرای دیگری است. كسی در این میان به سخنان واضح،‌روشن و شفاف دست‌اندركاران از جمله پرویز مظلومی توجه نمی‌كند. آقایان دوست‌نما،‌دنبال مقصود و منظور خود هستند. آب را باید گل آلود كرد، تا شاه ماهی گنده‌تری صید شود. غافل از آنكه چاه‌كن همیشه ته چاه است. هیچ یك از خیالات خوش خیالان بد باور جامه عمل نخواهد پوشید. استقلال بیدی نیست كه با این بادها سرنگون شود. استقلال تناور و ریشه‌دارتر از این حرفیهاست كه با چند حرف سعایت‌آمیز با چند بازی كودكانه دچار مساله شود. این كوشش‌های نافرجام فقط باعث زحمت كوشندگان می‌شود و هیچ دردسری را متوجه استقلال نمی‌كند. به شهادت بازی‌های اخیر استقلال و به گواهی آنچه كه همگان دیده‌اند استقلال از درون دروازه تا پیشانی خط حمله خود، نفرات شاخص دارد كه هر كدام به خوبی جای دیگری را پر می‌كنند، اما راز استقلال فقط این سرمایه انسانی نیست. آنچه تیم را متمایز كرده و در صدر نشانده است،‌ همزبانی و از آن مهم‌تر همدلی و یكپارچگی تمام نفرات است. استقلال همانطور كه بازی به بازی بهتر و زیباتر بازی می‌كند، بازی به بازی هم متحدتر و منسجم‌تر می‌شود. رابطه بازیكنان استقلال در تمام پست‌ها رقیبانه نیست بلكه رفیقانه است. در استقلال ما 20 و چند برادر داریم كه غمخوار یكدیگرند و همگی برای تیم خود تلاش می‌كنند. در استقلال شعار «همه برای یكی،‌یكی برای همه» جا افتاده و به یك اصل بدل شده. در استقلال یگانگی هر روز قوام بیشتری می‌یابد و تیم بودن هر روز استحكام بیشتری پیدا می‌كند. از گفته خواجه شیراز استفاده می‌‌كنم و این كوشش‌های بی‌سرانجام را چنین توصیف می‌كنم: عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری. و البته كه ما برای رفع زحمت‌های به ظاهر دردسر آفرین ولی در اصل بی تاثیر است كه گرد هم آمده‌ایم. خیال خیل هواداران راحت باشد كه در استقلال هیچ اتفاق ناخوشی رخ نخواهد افتاد و خیال مشتی ماجراجو نیز راحت كه این ریسمان و طناب پاره‌شدنی نیست، كه استقلال یك جمع جمیع است نه یك گروه پراكنده. روزی كه كمیته فنی استقلال تشكیل شد، با توجه به همین روزها بود تا هم تیم استقلال از هر گزندی مراقبت شود و هم مجال پرداختن به كارهای كلان مثل احداث كمپ استقلال ممكن و میسر ‌گردد. و امروز استقلال در هر دو زمینه به خوبی پیش می‌رود و در سه میدان (لیگ برتر، جام حذفی، لیگ آسیا) آینده روشنی دارد. همانطور كه كارهای ساختمان كمپ استقلال نیز طبق برنامه زمان‌بندی شده جلو می‌رود