جوان رعنا،‌خوش قیافه و باوقاری بود. آدم رو به یاد روزگار قدیم می‌انداخت كه پهلوان‌های محل، خودشان گزمه بودند و پاسدار ناموس و اهل محل. عاشق استقلال بود، عشق به رنگ آبی و ورزش و فوتبال همه چیزش شده بود. صبح كه بلند می‌شد می‌دانست باید كجا برود و چگونه به استقلالش كمك كند. صدای فریادش هنوز توی گوشمان است: «استقلال قهرمان میشه، خدا میدونه که حقشه...» پاسخ این یك نفر را باید 1000 نفر می‌دادند تا پاسخش را داده باشند وگرنه جلوی صدای همین یك نفر كم می‌آوردند! جورابلی از اون سردسته هوادارانی بود كه مرام و معرفتش ورد زبان همه بود. اصلا او را به معرفتش می‌شناختند. به لوطی‌گری‌اش! از اینها نبود كه دعوا راه می‌اندازد آن هم به خاطر هیچ و پوچ! از اون دسته آدمهای با معرفتی بود كه به دعواها خاتمه می‌داد و غائله‌ها را ختم به خیر می‌كرد. اصلا او كه بود كسی دعوا راه نمی‌انداخت! باورش سخت بود. فكر می‌كردیم شوخی می‌كنند! مگر آن جوان یل و رعنا هم می‌تواند فوت كرده باشد؟ آن هم به خاطر تصادف! یادش گرامی و روحش شاد باد.

کلوب استقلال به خوانواده او تسلیت عرض میکند